Een ontroerend raak gedicht van Babs Gons over de kunst van ontvangen en aannemen wat er voor je is. Een uitnodiging die ik met regelmaat geef aan cliënten en die me zelf ook herinnert om dit te oefenen.

 

het is soms het beste

om de mensen die van je houden

te geloven op hun woord

 

als ze je vertellen dat je mooi

bent zoals je bent

de woorden te laten landen

als zachte parachutes

op je hart

 

als ze je vertellen dat je goed

bent zoals je bent

de woorden

je harde vel te laten masseren

 

als ze je vertellen dat ze dol

op je zijn

de woorden in je knieholtes te stoppen

en bij elke stap te laten weerklinken

 

laat hun woorden je tong weken

je muren afbreken

je vuisten verslappen

 

laat hun liefdevolle blikken

laat hun warme armen

laat hun glimlachen

precies dat zijn

 

het is soms het beste

om de mensen die van je houden

te geloven op hun woord

 

 uit: het is soms het beste/ doe het toch maar

Babs Gons